• JoomlaWorks Simple Image Rotator
  • JoomlaWorks Simple Image Rotator
  • JoomlaWorks Simple Image Rotator
  • JoomlaWorks Simple Image Rotator
  • JoomlaWorks Simple Image Rotator
  • JoomlaWorks Simple Image Rotator
  • JoomlaWorks Simple Image Rotator
  • JoomlaWorks Simple Image Rotator
  • JoomlaWorks Simple Image Rotator
  • JoomlaWorks Simple Image Rotator
 
  Bookmark and Share
 
 
Disertación de Maestría
DOI
https://doi.org/10.11606/D.11.2002.tde-28102002-162036
Documento
Autor
Nombre completo
Marcelo Poletti
Dirección Electrónica
Instituto/Escuela/Facultad
Área de Conocimiento
Fecha de Defensa
Publicación
Piracicaba, 2002
Director
Tribunal
Omoto, Celso (Presidente)
Moraes, Gilberto Jose de
Sato, Mário Eidi
Título en portugués
Variabilidades inter e intraespecífica na suscetibilidade de ácaros fitoseídeos (Acari: Phytoseiidae) a Dicofol e Deltametrina em citros.
Palabras clave en portugués
acari
citricultura
controle biológico
leprose
resistência à pesticida
Resumen en portugués
A crescente utilização do controle químico para o manejo de pragas na cultura dos citros tem afetado significativamente a dinâmica populacional de inimigos naturais como os ácaros predadores que são importantes no controle biológico de pragas como o ácaro-da-leprose Brevipalpus phoenicis (Geijskes). Dentro desse contexto, a integração dos controles químico e biológico, seja pela utilização de produtos seletivos ou linhagens de ácaros predadores resistentes a pesticidas, poderia resultar em uma forma de manejo racional de ácaros fitófagos. Sendo assim, a presente pesquisa foi desenvolvida para avaliar a suscetibilidade de diferentes espécies de ácaros fitoseídeos (Amblyseius chiapensis De Leon, Euseius concordis (Chant) e Iphiseiodes zuluagai Denamark & Muma) a dicofol e deltametrina, em populações coletadas em pomares de citros. Não houve variabilidade interespecífica na suscetibilidade ao dicofol. E também, não foi constatada variabilidade intraespecífica na suscetibilidade das populações de E. concordis testadas. Por outro lado, E. concordis apresentou-se aproximadamente 50 vezes mais tolerante do que I. zuluagai à deltametrina. Foi detectada variabilidade intraespecífica na suscetibilidade à deltametrina nas populações de E. concordis e I. zuluagai, sendo que a razão de resistência estimada foi maior do que 14 vezes para as populações de E. concordis e de 18 vezes para as populações de I. zuluagai testadas. E por último, verificou-se diferenças significativas quanto a respostas de repelência apresentadas pelas populações de E. concordis a resíduos de deltametrina.
Título en inglés
Inter and intraespecific variabilities in the susceptibility to dicofol and deltamethrin in phytoseiid mites (acari: phytoseiidae) in citrus.
Palabras clave en inglés
biological control
citriculture
leprosis
resistance to pesticide
Resumen en inglés
The increase in the use of chemical control for managing pests of citrus has significantly affected the population dynamics of natural enemies such as predator mites that are important in the biological control of phytophagous mites such as Brevipalpus phoenicis (Geijskes). Within this context, the integration of chemical and biological control through the use of selective pesticides or strains of predator mites resistant to pesticides could be a more rational way to manage phytophagous mites. Thus, the objective of this research was to evaluate the susceptibility to dicofol and deltamethrin in populations of different phytoseiid species (Amblyseius chiapensis DeLeon, Euseius concordis (Chant) e Iphiseiodes zuluagai Denamark & Muma) collected in citrus groves. There was no interespecific variability in response to dicofol. And also, no intraespecific variability in the susceptibility to dicofol in E. concordis populations was detected in this study. On the other hand, E. concordis was 50 times more tolerant than I. zuluagai to deltamethrin. Intraespecific variability in the susceptibility to deltamethrin was detected for both E. concordis and I. zuluagai populations. A resistance ratio of > 14- fold and 18- fold was detected to deltamethrin in E. concordis and I. zuluagai populations, respectively. And finally, there was a significant difference in the repellency of E. concordis populations in deltamethrin residues.
 
ADVERTENCIA - La consulta de este documento queda condicionada a la aceptación de las siguientes condiciones de uso:
Este documento es únicamente para usos privados enmarcados en actividades de investigación y docencia. No se autoriza su reproducción con finalidades de lucro. Esta reserva de derechos afecta tanto los datos del documento como a sus contenidos. En la utilización o cita de partes del documento es obligado indicar el nombre de la persona autora.
marcelo.pdf (397.26 Kbytes)
Fecha de Publicación
2002-10-30
 
ADVERTENCIA: Aprenda que son los trabajos derivados haciendo clic aquí.
Todos los derechos de la tesis/disertación pertenecen a los autores
CeTI-SC/STI
Biblioteca Digital de Tesis y Disertaciones de la USP. Copyright © 2001-2024. Todos los derechos reservados.